بچه هایی که با دُم به جهان می آیند؛ عضو بجامانده از تاریخ یا نقص مادرزادی؟ - وبلاگ خوراکی

به گزارش وبلاگ خوراکی، بعضی از نوزادان با چیزی شبیه به دم به جهان می آیند. امری که به لحاظ علمی مشاهده شده است، اما نه شاید به دلیلی که شما فکر کنید.

به گزارش وبلاگ خوراکی به نقل از یورونیوز، ممکن است تخیلی به نظر برسد، اما در مواردی بسیار نادر انسان ها می توانند با زائده هایی نرم و بدون استخوان، گاه تا طول 18 سانتی متر، در بخش تحتانی بدن به جهان بیایند.

تا به امروز و مطابق آمار رسمی تولد حدود 40 نوزاد با دم واقعی شامل برآمدگی های نرم، بدون استخوان و انگشت مانند به ثبت رسیده است.

علت وجودی این زائده ها برای سال ها محل بحثی برای دانشمندان بوده است. علت علاقه غیرمعمول جوامع علمی به این مورد پزشکی بیشتر به این علت است که دانشمندان در نخستین تحقیقات خود علاقه داشتند این دم را بقایای خوش خیم و تکاملی اجداد انسان ها در نظر بگیرند که برای میلیون ها سال وجود داشته است.

با این حال تئوری های مبتنی بر نظریه تکامل برای اینگونه نوزادان چند دهه است که منسوخ شده اند و نسل تازه محققان در پی دلایل دیگری برای این پدیده می گردند.

هرچند به طور تاریخی زائده هایی که بعضی از نوزادان با آن ها به جهان می آیند به عنوان دم واقعی یا عضو بجامانده تکاملی تلقی می شدند، با این حال باید دانست که کاربرد این عبارت این کمی اشتباه است. در واقع آن ها شبیه سایر دم های شناخته شده در طبیعت نیستند. این زائده ها معمولاً حاوی استخوان، غضروف یا طناب نخاعی نیستند و فقط به نوعی بدون عملکردی واضح در آنجا آویزان شده اند.

سوء تفاهم در خصوص منشا دم از خود چارلز داروین، صاحب نظریه فرگشت یا تکامل، آغاز می گردد. بیش از یک قرن پیش، داروین حدس زد که دم های به جای مانده در نوزادان انسان، تصادفی تکاملی یا بقایای ابتدایی از اجداد نخستی هایی هستند که زمانی دم داشتند.

در دهه هشتاد میلادی دانشمندان این تئوری را پی گرفتند و با آن به برآورد پرداختند. آن ها استدلال می کردند یک جهش ژنتیکی، که به وسیله انسان تکامل یافته تا دم ما را حذف کند، گاهی اوقات می تواند مسیر معکوس را بپیماید و به حالت اولیه و اجدادی خود بازگردد.

یکی از نخستین مقاله ها در این خصوص دو نوع مختلف دم را تعریف نموده بود که نوزادان انسان می توانند با آن متولد شوند. اولین مورد یک دم به جای مانده یا واقعی خوش خیم که از اجداد ما به ارث رسیده است و نوع دوم که شبه دم نامیده می شد و عبارت بود از رشد استخوان دنبالچه. شبه دم را عمدتا مرتبط با نقص های مادرزادی طبقه بندی می کردند.

بعد ها تعیین شد که هر دو دم و شبه دم احتمالاً نشان دهنده ادغام ناقص ستون فقرات یا آنچه به عنوان دیسرافیسم ستون فقرات شناخته می گردد، هستند.

در واقع علم نشان داد که این زائده حاصل عقبگرد بی ضرر در فرآیند تکاملی نیست، بلکه یک اختلال نگران نماینده مادرزادی در رشد جنین است که به احتمال زیاد از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می گردد.

هنگامی که جنین انسان در رشد خود به حدود پنج هفتگی می رسد ساختار دم مانندی متشکل از لوله عصبی و طناب پشتی که به نوعی شبیه نخاع اولیه است، از بدن او جوانه می زند. هرچند این ساختار دم مانند در هفته هشتم رشد معمولاً دوباره جذب بدن جنین می گردد، با این حال در بعضی مواقع نادر این زائده جذب نشده و می تواند نشان دهنده وجود یک نقص مادرزادی بزرگتر باشد.

زائده دم مانند در هفته پنجم جنینی به وجود می آید، اما سپس جذب بدن جنین می گردد

در واقع نوزادانی که با دم به جهان می آیند، معمولاً دارای نقایص سیستم عصبی مرتبط هستند. یک پژوهش علمی در سال 2008 استدلال نموده بود که دم های واقعی خوش خیم نیستند، زیرا ممکن است با دیسرافیسم زمینه ای مرتبط باشند. تقریباً نیمی از موارد آنالیز شده با اختلال ناهنجاری مادرزادی شکاف در نخاع (شامل مننگوسل و اسپینا بیفیدا اکولتا) مرتبط بودند.

اگرچه این زائده ها، به راحتی به وسیله جراحی برداشته می شوند، اما نوزادانی که با دم متولد می شوند به مراقبت های پزشکی بیشتری نسبت به یک جراحی ساده احتیاج دارند.

دانشمندان از میانه دهه نود بدین سو استدلال می نمایند نوزادانی با دم واقعی یا شبه دم متولد می شوند، باید تحت تصویربرداری عصبی و بعلاوه جراحی قرار گیرند تا اطمینان حاصل گردد که رشد آن ها در سلامت صورت می پذیرد.

به علت نادر بودن این ناهنجاری هنوز تعیین نیست که آیا دم واقعی مستقیماً از ساختار دم جنینی مشتق شده است یا نه. بعلاوه به علت مطالعات موردی محدود، تحقیقات کافی در خصوص اینکه ریشه این ناهنجاری مادرزادی کجاست، وجود ندارد.

محققان می گویند صرف نظر از اینکه دم نوزاد از کجا شکل گرفته، شواهد قویاً نشان می دهند که این دم در نتیجه یک نقص مادرزادی است و یک زائده خوش خیم و بی ضرر محسوب نمی گردد، امری که دانستن آن برای سلامت و آینده نوزادان مهم است.