عوارض جسمانیِ سفر با هواپیما؛ پرواز با آدامس و آب نبات - وبلاگ خوراکی

به گزارش وبلاگ خوراکی، هنگام سفر با هواپیما شرایط محیطی درون کابین با شرایط زیستی روی زمین فرق دارد. همین تفاوت شرایط محیط می تواند موجب بروز اختلالاتی در بدن مسافران بشود. راهکارهایی برای پیشگیری و جبران این اختلالات وجود دارند که در ادامه بررسی شان خواهیم کرد اما به طور کلی بدانید: هوای داخل کابین هواپیما خشک است و اندازه رطوبت در آن کم است، بنابراین دهان، گلو، چشم و پوست تان نیاز بیشتری به آب دارد، پس در هر یک ساعت پرواز یک لیوان آب یا آب میوه بنوشید.

در ارتفاع بالا بیشتر در معرض اشعه کیهانی قرار دارید، پس اگر زیاد به سفر هوایی می روید، لباسی بپوشید که تمامی سطح پوست تان را بپوشاند. اما به غیر ازا ین توصیه های کلی، تا به حال چندبار برایتان پیش آمده که هنگام مسافرت با هواپیما گوش تان درد بگیرد یا مثلا بعد از صعود و فرود حالت تهوع داشته باشید؟ این طور مواقع برای بهبود حال تان چه کاری انجام داده اید؟ سفر با هواپیما هم مانند باقی وسایل نقلیه می تواند روی جسم انسان تاثیرگذار باشد. در این نوشته عوارضی را که حین یا بعد از پرواز در بدن آشکار می شوند، بررسی می کنیم و برای پیش گیری یا رفع آن ها راه کارهایی در نظر می گیریم. البته تمام این نشانه ها در بدن یک نفر ظهور نمی کنند، بلکه بسته به نیروی جسمانی یا سن وسال و شرایط فیزیکی بدن، یک یا بعضی شان در افراد مختلف بروز پیدا می کند. در بسکمک مواقع هم ممکن است هیچ کدام بروز پیدا نکنند یا بسیار خفیف باشند.

ترومبوز وریدی عمیقی: در پروازهای طولانی به دلیل این که بدن فعالیت فیزیکی ندارد، در پاها لخته خون به وجود می آید. کاهش جریان خون، تغییر در غلظت خون و تغییرات غیرطبیعی دیواره عروق می توانند موجب تشدید این عارضه شوند. در این عارضه، ساق یا ران پا قرمز و حساس می شود و درنهایت این عارضه باعث ایجاد گُرگرفتگی و افزایش ضربان قلب می شود. زنان باردار بیشتر به این عارضه دچار می شوند. برای پیشگیری در طول پرواز به ویژه پروازهای طولانی از روی صندلی بلند شوید و در طول راهرو کمی حرکت کنید، اگر برایتان ممکن نیست که از جایتان بلند شوید و در راهرو قدم بزنید، هر از گاهی دست وپایتان را تکان بدهید تا گردش خون در رگ هایتان بیشتر شود.

اختلال در گوش: این عارضه شایع ترین اختلال جسمانی حین پرواز است. این اختلال معمولا ساده و موقتی است و موجب گرفتگی و درد گوش می شود. هنگام پرواز، به ویژه وقتِ صعود و فرود هواپیما، اختلاف فشار هوا روی گوش میانی تاثیر می گذارد و باعث گوش درد می شود. مثلا در پروازهایی که نزدیک مان کودکی نشسته باشد این گوش درد باعث بی قراری و گریه بچه ها و نوزادان می شود. برای پیش گیری، وقتِ بلند شدن یا نشستن هواپیما آب نبات بمکید، آدامس بجوید یا خمیازه بکشید. این کارها باعث درگیر شدن عضلات بلع و درنتیجه اختلال کمتر در عملکرد گوش میانی می شوند.

اگر این راهکارها فایده نداشت، بعد از ابتلا به گوش درد یا گرفتگی گوش این کار را انجام دهید: سوراخ بینی تان را با دست بگیرید و با دهان تان نفس عمیقی بکشید و هوا را درون سینه حبس کنید. بعد دهان تان را ببندید و با کمک عضلات دهانی طوری هوا را از بینی خود خارج کنید که به انگشتان تان که با آن ها بینی تان را نگه داشته اید، فشار وارد شود. اگر یک صدای تق کوچک شنیدید یعنی عملیات موفقیت آمیز بوده! چندبار این کار را تکرار کنید و از فشار زیاد وارد کردن به بینی پرهیز کنید. نوزادان و بچه ها نمی توانند از این راهکار استفاده کنند، بنابراین هنگام صعود و فرود، نوزادان و بچه ها را بیدار نگه دارید و دادن آب نبات به بچه ها و مکیدن پستانک از طریق نوزادان می تواند مانع از بروز گوش درد شود.

جت لگ (Jet Lag): جت لَگ به معنی سردرگمی زمانی است. هنگامی که به جایی سفر می کنید که با مبداء سفرتان اختلاف زمانی زیادی داشته باشد، ساعت خواب و بیداری تان به هم می ریزد و باعث بروز نشانه هایی مانند خستگی، سردرد، تحریک پذیری، ناراحتی معده، اسهال، اختلال در خواب و کاهش فعالیت های فیزیکی و مغزی می شود. تاثیر سردرگمی زمانی روی آدم های مختلف فرق دارد اما اگر در یک پرواز دو منطقه زمانی را پشت سر بگذاریم، این عارضه شدیدتر می شود. مثلا شما به شهری سفر می کنید که با محل زندگی شما شش یا هفت ساعت اختلاف زمانی دارد، تا بیایید عادت بیداریِ نزدیک سحر را از سرتان بیندازید، حسابی کلافه خواهید شد.

یکی از راهکارهای رفع این عارضه این است که شب قبل از سفر خوب بخوابید. داخل هواپیما هم بخوابید. در کل، بعد از رد شدن از گیت خروجی و کنترل گذرنامه، هرجا وقت گیر آوردید سعی کنید چرتی بزنید. بعد از رسیدن به مقصد مبداء سفرتان را فراموش کنید و تلاش کنید خودتان را با ساعت مقصد سازگار کنید. اگر پروازتان طوری است که در طی روز به مقصد می رسید، اصلا در طول روز نخوابید، بروید گشت وگذار کنید یا به جلسات کاری تان برسید، درعوض شب که شد، آن قدر خسته شده اید که تخت بگیرید بخوابید.

مسائل تنفسی: به دلیل این که فشار کابین در حین پرواز کمتر از فشار اتمسفر است، مسافر اکسیژن کمتری دریافت می کند. این کاهش دریافت اکسیژن باعث ایجاد اختلالات تنفسی می شود که شایع ترین آن ها هیپوکسمی است. بیمارانی که دچار اختلال عملکرد ریه باشند، بیشتر در معرض خطرند و علائم شدیدتری نشان می دهند. برای پیشگیری از این اختلال، دریچه های هوای بالای سرتان را باز بگذارید و نفس عمیق بکشید. لباس تنگ نپوشید. اگر بیماری تنفسی دارید، حتما با خودتان تجهیزات لازم را همراه ببرید و قبل از پرواز شرکت هواپیمایی را باخبر کنید.

اختلال حرکت: این عارضه وقتی رخ می دهد که هواپیما خیلی سریع حرکت کند یا تکان های شدید داشته باشد که باز هم باعث اختلال عملکرد گوش میانی می شود. گوش میانی در سیستم حرکتی بدن و جهت یابی بسیار موثر است و بر اثر بروز این اختلال، نشانه هایی مانند ترشح بزاق، سرگیجه، تهوع و تعریق بروز پیدا می کنند. برای پیش گیری از اختلال حرکت، هنگام پرواز میان وعده سبک بخورید و به پشتی صندلی تکیه بدهید. از خواندن کتاب و مجله حین پرواز خوددرای کنید و صندلی تان را نسبت به بال هواپیما دور انتخاب کنید. اگر سابقه بروز این اختلال را در پروازهای قبلی خود دارید، قبل از سفر با پزشک مشورت کنید و داروی مناسب بگیرید.