مقایسه تویوتا هایلندر با 4 رانر - وبلاگ خوراکی

به گزارش وبلاگ خوراکی، تویوتا هایلندر و 4 رانر از نظر سگمنت بسیار شبیه یکدیگر هستند که در این گزارش به آنالیز آن ها پرداخته ایم.

به گزارش وبلاگ خوراکی، غول شرکتی که تویوتا است مشکل کمی برای فراوری نمونه های به ظاهر بی شماری از شاسی بلند ها و کراس اوور های محبوب خود دارد. دو تای آن ها، هایلندر و 4 رانر، از سطحی از موفقیت برخوردارند که مورد غبطه بیشتر سازندگان دیگر است. نام دومی بیش از 30 سال است که وجود داشته است، در حالی که اولی در آغاز شوق کراس اوور های مبتنی بر خودرو ظاهر شد و یک طاقچه بسیار زیبا برای خود حک کرد و در عین حال راه را برای رژه کپی ها هموار کرد.

مانند بعضی از برادران برادر، آن ها به سختی می توانند متفاوت تر باشند، علیرغم اینکه به وسیله والدین یک شرکت بزرگ شده اند. هایلندر یک کراس اوور سه ردیفه مبتنی بر پلتفرم دیفرانسیل جلو است، در حالی که 4 رانر استوارانه یک SUV بدنه روی فریم با معماری محرک عقب به جای مانده است. این باعث ایجاد شخصیت های بسیار متمایز می گردد.

4 رانر: همه مدل ها دارای ویژگی های مورد انتظار مانند دوربین معکوس، کروز کنترل، و تهویه مطبوع به علاوه مجموعه ای وسیع از مکان ها برای شارژ دستگاه های هوشمند از جمله دوشاخه 12 ولتی خانگی در قسمت بار هستند. یک استریو JBL نیز در دسترس است. با این حال، فضای داخلی 4 رانر دقیقاً برای مجموعه ماجراجویی طراحی شده است، نه کسانی که دوست دارند با مادربزرگ به سفر های جاده ای خانوادگی بروند، بنابراین 4 رانر فاقد بسیاری از فناوری های یاری راننده و ایمنی است که در هایلندر دیده می گردد. هی، حداقل 10 جا لیوانی وجود دارد.

هایلندر: بدون شک، این گزینه خانواده پسندتر از این دو است. شما یک سیستم اطلاعات تفریح 12.3 اینچی دریافت می کنید، اگرچه فقط در تریم پلاتینیوم، اما همچنان در دسترس است. سیستم تفریح DVD جایگاه عقب حذف شده است، اما شما یک سیستم صوتی JBL با 11 بلندگو دریافت می کنید. سیستم نوآورانه Driver Easy Speak از یک میکروفون در کنسول بالای سر برای تقویت صدای راننده و پخش آن به وسیله بلندگو های عقب مانند صدای یک کاپیتان ناامید خطوط هوایی استفاده می نماید.

تویوتا همه نوع تجهیزات ایمنی را از سیستم های پیش از برخورد و فناوری تشخیص عابر پیاده تا حفظ خطوط و کروز کنترل پویا می پزد. بیشتر ویژگی های ایمنی جزئی از کیت استاندارد هستند به جز سیستم نظارت بر نقاط کور که در مدل پایه موجود نیست. بعلاوه، حالت های تریل و بردار گشتاور پویا فقط در تریم های AWD در دسترس هستند.

هایلندر از نظر ابزار های فناوری gee-whiz و یاری های رانندگی بسیار بیشتر از 4 رانر ارائه می دهد. با این حال، دومی دقیقاً یک جعبه پنالتی بی حاصل نیز نیست. مهندسان آن مدل به سادگی پول توسعه خود را صرف قطعات تعلیق و تجهیزات خارج از جاده کردند.

هایلندر: موتور 3.5 لیتری V6 تنها موتور بنزینی موجود است و 295 اسب بخار قدرت و 263 پوند فوت گشتاور فراوری می نماید. V6 به عنوان موتور پایه نو قیمت پایه هایلندر را افزایش داده است، بعلاوه شاسی بلند را به یک پیشنهاد برتر تبدیل نموده است. موتور همان موتور مینی ون همواره محبوب سینا است و با همان گیربکس 8 سرعته اتوماتیک جفت می گردد؛ و در حال حاضر، AWD به عنوان یک آپشن در سراسر خط فراوری از جمله تریم پایه L در دسترس است.

یک موتور 2.5 لیتری چهار سیلندر اکنون فقط در نسخه های هیبریدی موجود است. این همان موتور چرخه اتکینسون است که RAV4 را نیز تامین می نماید، اما در حالت تنظیم پایین تر. در اینجا، خروجی ترکیبی 243 اسب بخار را به دست می آورد و با گیربکس ECVT نیز مشابه گیربکس RAV4 عرضه می گردد.

4 رانر: تویوتا عاقلانه موتور چهار سیلندر را چند سال پیش کنار گذاشت و یک موتور 4.0 لیتری V6 در زیر کاپوت 4 رانر باقی گذاشت. این موتور 24 سوپاپ با 270 اسب بخار قدرت و 278 پوند فوت گشتاور، با یک گیربکس پنج سرعته اتوماتیک (بسیار قدیمی) جفت می گردد. سیستم 4×4 بر اساس پلت فرم دیفرانسیل عقب، یک تفاوت مرکزی قفل از نوع Torsen را در تریم های محدود با زوت بالا به کار می برد، به این معنی که فرد می تواند به راحتی با شرایط جاده ای سخت مقابله کند. تریم های SR5 و TRD با جعبه انتقال بالا/پایین در دسترس هستند.

4 رانر چندین لیگ بیشتر از هایلندر کشاورزی است، به این معنی که بسیار کمتر تصفیه شده است. اگر ماموریت شما این است که مردم را با آسایش ماشینی جابجا کنید، به سراغ هایلندر بروید. کسانی که تعطیلات آخر هفته خود را با اسنوبورد در Whistler یا BASE با پرش از ساختمان امپایر استیت سپری می نمایند، احتمالاً از 4 رانر لذت خواهند برد.