متراکم ترین جزیره دنیا؛ زندگی 500 نفر در فضایی به مساحت 2 زمین فوتبال - وبلاگ خوراکی

به گزارش وبلاگ خوراکی، در سواحل شمالی کلمبیا در خلیج موروسکیلو، جزیره کوچک و بایری به نام سانتاکروز دل ایسلوته وجود دارد. مساحت این جزیره حدود 9،712 متر مربع، تقریباً به میزان دو زمین فوتبال است. شاید با تماشا آن متوجه نشوید، اما این جزیره متراکم ترین جزیره دنیا است.

به گزارش روزیاتو، متراکم ترین جزیره دنیا تا حدود 150 سال پیش خالی از سکنه بود. در آن موقع کوچکتر بود و یک تکه سنگ دور افتاده بود که ماهیگیران در هنگام طوفان روی آن استراحت می کردند یا به آنجا پناه می بردند.

برخلاف جزایر همسایه که به وسیله جنگل های حرا احاطه شده بودند، سانتاکروز دل ایسلوته عاری از پشه بود. به زودی، مردم آغاز به سکونت در آن کردند. آن ها خانه هایی ساختند و جزیره را با استفاده از چیز هایی که از دریا به دست آوردند، از جمله صدف، شن، تنه درختان و زباله، توسعه دادند.

تا سال 2017، در این جزیره 47 خانواده به طور دائمی زندگی می کردند. جمعیت جزیره مورد بحث است. بعضی برآورد ها تا 1،200 نفر را تخمین می زنند، اما برآورد های جدیدتر نشان می دهد که حدود 500 ساکن دائمی در جزیره وجود دارد.

صرف نظر از این، تقریباً هر سانت این جزیره خانه ساخته شده است. جمعیت آن چهار برابر منهتن نیویورک است. به گفته یکی از افراد محلی، مردم آنقدر نزدیک به هم زندگی می نمایند که همه رویای یکسانی را در سر می پرورانند. این جزیره جمعیتی جوانی را در خود جای داده است و حدود 65 درصد از ساکنان دائمی آن زیر 18 سال هستند.

سانتاکروز دل ایسلوته مکان راحتی برای زندگی نیست. این جزیره توالت یا فاضلاب ندارد، و چیزی برای خوردن وجود ندارد، مگر چیزی که بتوان از آب گرفت. آب آشامیدنی، سایر غذا ها و سایر ملزومات به جزیره ارسال می گردد.

بعلاوه فضایی برای دفن مردگان وجود ندارد، بنابراین اعضای خانواده در جزایر دیگر دفن می شوند.

ساکنان مجبورند برای نوشیدن به آب باران تکیه نمایند و اغلب زباله های خود را خودشان به جزایر دیگر می برند.

از جمله دیگر این جزیره، بیمار شدن ساکنان آن است.

در خصوص برق، مردم محلی قبلاً مجبور بودند به یک ژنراتور دیزلی تکیه نمایند که فقط عصر ها می توانست کار کند. دولت پنل های خورشیدی را در سال 2015 در جزیره نصب کرد که آن هم مسائل خاص خودش را داشت.

این جزیره یک مدرسه دارد. اما مدرسه تا کلاس 10 است، بنابراین هرکسی که می خواهد تحصیلات تکمیلی داشته باشد باید جزیره را ترک کند.

این جزیره به مقصدی برای جهانگردان تبدیل شده است. با 90 دلار، یک جهانگرد می تواند با کوسه های پرستار در آکواریوم جزیره شنا کند. از آنجایی که در خود جزیره فضایی وجود ندارد، جهانگردان مجبورند در جزایر مجاور بمانند.

در خصوص آینده، هیچ چیز قطعی نیست. ماهیگیری در وهله اول علت رشد این جزیره بود، اما شیلات به علت تغییرات آب و هوایی و شیوه های ماهیگیری ناپایدار در حال کاهش است. تغییرات آب و هوایی و شیوه های ناپایدار، از جمله ماهیگیری با دینامیت، صخره های مرجانی محلی را از بین برده است.

اکنون روز ها زیادی طول می کشد تا ماهیگیران بتوانند صیدی به دست آورند.